نت ران

به نظر شما چند روش مختلف برای اتصال به دنیای اینترنت وجود دارد؟ فن آوری‌های مختلف برای اتصال به اینترنت کدام‌اند و اصلاً استفاده از کدام یک صرفه اقتصادی و کیفیت بیشتری دارد؟ اولین روش اتصال به اینترنت در ایران و البته اغلب نقاط جهان، اتصال از طریق اینترنت های Dial-up بود. شاید بتوان گفت این روش منقرض شده و روش‌های جدید و بسیار بهتری جایگزین آن شده است.

در این مقاله به معرفی انواع روش‌های اتصال به اینترنت؛ از Dial-up تا اینترنت‌های 5G می پردازیم و در انتها با یک جمع بندی شما می‌توانید روش اتصال مناسب خود را به وسیله تجهیزات شبکه مختلف پیدا کنید. با ما همراه باشید.

راه‌های اتصال اینترنت

به گفته سایت‌های معتبر انگلیسی زبان، به طور کلی راه‌های اتصال به اینترنت را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد:

• اتصال از طریق کابل (LAN)
• اتصال بی سیم

در روش اول، شما برای این که بتوانید به اینترنت متصل شوید باید از کابل، مودم کابلی و… استفاده کنید اما در روش دوم شما اغلب نیازی به استفاده از کابل ندارید و به راحتی و به صورت بی سیم می‌توانید رایانه و تلفن همراه خود را به اینترنت متصل کنید. تمامی روش‌های موجود در این دو دسته بندی در ادامه برای شما عنوان می‌شوند.

اتصال اینترنت از روش dial-up:

سخت ترین و البته خاطره انگیز ترین راه برای اتصال به اینترنت، استفاده از روش Dial-Up است. برای اتصال به اینترنت از طریق Dial-Up در ابتدایی ترین حالت نیاز به یک خط تلفن دارید و پس از آن باید مودم‌ مخصوص آن را تهیه کنید. این مودم‌ها می توانند به صورت خارجی و یا داخلی به رایانه‌های رومیزی و همراه متصل شوند. در انتها  هم نیاز به کارت‌های اتصال به اینترنت دارید.

سرعت این نوع اتصال به معنای واقعی پایین است. البته در گذشته به دلیل عدم وجود فناوری‌های قدرتمند تر، اینترنت‌های Dial-Up یک تکنولوژی بسیار پیشرفته محسوب می شد. سرعت این اینترنت در بهترین حالت چیزی در حدود 56 کیلوبیت بر ثانیه (سرعت دانلود 7 کیلوبایت بر ثانیه) است. پس به هیچ عنوان نمی توان از نظر سرعت بر روی آن حسابی باز کرد.

از نظر کیفیت و اتصال نیز در صورتی که قصد استفاده از آن را دارید، باید دائما منتظر قطع و اتصال دوباره مسیر اینترنت خود باشید. همین طور در زمان مشغول شدن خط تلفن هم، اینترنت شما دچار قطعی می شود.

مقایسه اینترنت Dial-Up با اینترنت‌های دیگر از نظر قیمت نیز شما را به این نتیجه می رساند که به هیچ عنوان راه به صرفه ای را برای ورود به دنیای اینترنت انتخاب نکرده اید. برای اتصال از این طریق علاوه بر پرداخت هزینه تلفن و جزییات آن (مالیات، آبونمان و…)، باید هزینه اشتراک کارت اینترنت را نیز پرداخت کنید.

اوج استفاده از این روش برای اتصال به اینترنت، در سال‌های 1990 تا 2000 بود. با این حال و با وجود تمامی سختی‌ها و معایب گفته شده، هنوز در کشور و در برخی از نقاط به دلیل محرومیت از روش‌های دیگر، مجبور به استفاده از این اینترنت هستند.

اینترنت ADSL:

پس از این که نیاز به سرعت بیشتر در دنیای اینترنت حس شد و حجم فایل‌های موجود در آن از چند مگابایت به چند صد مگابایت و گاها چند گیگ افزایش یافت، اینترنت‌های ADSL وارد بازار شدند تا بتوانند با سرعت بیشتر و البته دسترسی آسان تر، باعث افزایش کاربران دنیای اینترنت شوند.

مزایایی که اینترنت ADSL نسبت به اینترنت‌های dial up داشت، شکی برای کاربران اینترنت باقی نگذاشت. در مدت زمان کوتاهی کابران Dial-Up، به سرعت ریزش کرده و به کاربران ADSL تبدیل شدند. اما این مزایا چه بود؟

مزایای اینترنت ADSL نسبت به DIAL-UP

اولین مزیت ADSL، کاهش قابل توجه هزینه‌هاست. به این طریق که این تکنولوژی اتصال به اینترنت با کاهش هزینه خط تلفن و امکان پرداختِ صرفاٌ اشتراک، باعث می شود تا هزینه‌های جاری تا حد قابل توجهی کاهش پیدا کند.

دومین مزیت بسیار مهم که شاید از نظر اهمیت بتوان آن را به مزیت ذکر شده در بالا اولیت داد، بحث افزایش سرعت است؛ دقیقا مهم ترین نیاز مخاطبین!! اینترنت ADSL می تواند سرعتی بین 128 کیلوبیت تا 8 مگابیت بر ثانیه را در اختیار کاربران خود قرار دهد.

مزیت سوم این روش اتصال به اینترنت بحث تداوم بیشتر اتصال است. ADSL دارای قطعی بسیار کمتری نسبت به Dial-Up است. علاوه بر آن در زمان مشغول شدن خط تلفن ثابت، اینترنت با قطعی روبرو نمی شود.

• ثبت نام آسان
• نصب سریع
• امنیت بالا
• و…

از دیگر مزایای اینترنت ADSL است.

البته این تکنولوژی معایبی نیز دارد که فناوری‌های بعدی اغلبِ آنها را مرتفع کردند. از جمله این معایب می توان به این موارد اشاره کرد:

• خط تلفنی که ADSL روی آن فعال می شود را نمی توان تغییر دارد.
• قابلیت جا به جایی ندارد.
• اگر طول کابل اینترنت از ISP تا تلفن ثابت بیشتر از 5500 متر باشد قدرت اینترنت کاهش پیدا می کند.
• سرعت آپلود در ADSL کمتر از سرعت دانلود است.

اینترنت موبایل:

اینترنت موبایل یا اینترنت همراه، یک روش اتصال به اینترنت است که به کمک سیم کارت‌ها صورت می گیرد. بسیاری از کاربران، از اینترنت‌های Dial-Up به عنوان یک انقلاب برای اتصال به اینترنت یاد می کنند اما در واقع رونمایی از اینترنت‌های همراه را باید انقلابی در بین روش‌های اتصال به اینترنت دانست که هنوز هم با فاصله بسیار، در صدر این جدول قرار دارد. اینترنت موبایل، مخصوصا پس از نسل سوم و 3G باعث افزایش کیفیت استفاده از اینترنت شد. در ادامه انواع اینترنت همراه را به شما معرفی می کنیم.

اتصال اینترنت GPRS:

GPRS را می توان از نظر کیفیت سرعت با اینترنت “دایال آپ” مقایسه کرد. با این حال با توجه به این که این روش اتصال با آزادی مکانی زیادی همراه بود بسیار توسط کاربران مورد توجه قرار گرفت.

سرعت اینترنت GPRS چیزی در حدود 100 کیلوبیت بر ثانیه است. این اینترنت در تلفن‌های همراه با حرف G مشخص می شود.

اینترنت edge یا 2G:

اینترنت نسل دو با افزایش سرعتی حدودا 3 برابری نسبت به نسل یک همراه بود. سرعت اینترنت EDGE برابر با 237 کیلوبیت بر ثانیه است. (حداکثر)
این اینترنت را با حرف آشنای E در نوار بالایی تلفن‌های همراه خود به یاد داریم.

اینترنت 3G:

نسل سوم اینترنت را می توان به جرئت دریچه ای رو به دنیای جدید اینترنت دانست. سرعت اینترنت‌های 3G، نسبت به کشور و البته تلفن همراه مورد استفاده میتواند تا 56 مگابیت بر ثانیه نیز برسد. این یعنی افزایش سرعت چند صد برابری نسبت به نسل قبل اینترنت همراه و افزایش حداقل 5 برابری نسبت به اینترنت ADSL.

استفاده از اینترنت 3G صرفا وابسته به تلفن‌های همراه نیست و می توان آن را با استفاده از یک مودم جیبی 3G راه اندازی کرد. البته برای اتصال به اینترنت از این روش نیاز به آنتن دهی قوی دارید.

اتصال اینترنت از طریق 4G:

اینترنت 4G یا نسل چهارم، می تواند اینترنت را حتی در حین حرکت با سرعت بالا به مشترکان ارائه کند. سرعت این اینترنت می تواند تا مرز 300 مگابیت بر ثانیه نیز تجاوز کند. البته بیشترین سرعت این اینترنت در کشور، مربوط به سیم کارت‌های ایرانسل و همراه اول با سرعتی نزدیک به 40 مگابیت بر ثانیه بوده است.

نباید از این موضوع چشم پوشی کرد که ارائه اینترنت در ایران نسبت به کشورهای اروپایی و آمریکایی از کیفیت بسیار پایین تری برخوردار است و نمی توان سرعت‌های ارائه شده به صورت رسمی را از اینترنت‌های ایران انتظار داشت.

اینترنت 5G:

بسیاری از افراد همواره به دنبال زمان رونمایی از اینترنت 5G هستند و مشتاقانه انتظار آن را می کشند اما اگر به صورت واقع بینانه به این موضوع نگاه کنیم، ما اصلا نیازی به استفاده از این اینترنت نداریم!! در واقع اگر اینترنت 4G در کشور ما به نصف سرعت جهانی موجود هم برسد میتواند با سرعت بالا و فوق العاده خود، جوابگوی تمامی نیازات ما باشد.

پس وجود یک روش اتصال به اینترنت با سرعت بسیار بالا در مقایسه با یک روش با سرعت بالا، شاید موضوع ضروری و مهمی نباشد!! اینترنت 5G به تازگی در برخی از کشورها در حال آزمایش است. اصلی ترین دلیل رونمایی از این نسل اینترنت، بهره گیری از آن برای استفاده در فناوری‌های اینترنت اشیاء و هوش مصنوعی است. سرعت اینترنت 5G برابر با 10 تا 100 گیگابیت بر ثانیه است.

اینترنت WIMAX:

شاید گاهی دکل‌های کوچکی را روی پشت بام برخی از خانه‌ها مشاهده کرده باشید و برای شما سؤال شده باشد که این دکل چیست و از آن چه استفاده می شود؟ این دکل‌ها، دکل‌های WIMAX یا WiMAX tower هستند. اینترنت وایمکس، اینترنتی شبیه به ADSL است با این تفاوت که برای استفاده از آن نیازی به تلفن ثابت ندارید. البته این روش اتصال به اینترنت از مزایای دیگری نیز نسبت به ADSL برخوردار است.

• اولین مزیت آن نسبت به ADSL، راه اندازی سریع تر با توجه به کاهش حجم استفاده از سیم و کابل دیگر موارد است.
• مزیت دوم آن این است که حتی در مناطقی که دسترسی به تلفن ثابت مقدور نیست، می توان از وایمکس استفاده کرد.
• در نهایت نیز سرعت اتصال به اینترنت در وایمکس بیشتر از ADSL است.

اما نکته مهم در استفاده از وایمکس این است که در صورت افزایش بیش از حد فاصله آن با دکل اصلی، سرعت آن بسیار کاهش پیدا می کند و ممکن است باعث شود تا کاربر از خرید خود پشیمان شود. از همین رو بهتر است قبل از خرید از نزدیک بودن محلتان به دکل اصلی اطمینان حاصل کنید.

اتصال اینترنت از روش TD_LTE:

اینترنت‌های TD-LTE عملاً اغلب مشکلات فناوری‌های قبلی را رفع کرده اند و در بهترین حالت ممکن به ارائه خدمات اتصال به اینترنت به کاربران پرداخته اند. البته در ایران استفاده از آنها کمی با افزایش هزینه‌ها روبرو است اما در هر حال مزایای زیای متوجه این روش است که می تواند باعث شود تا از این عیب آن چشم پوشی کنیم.

اتصال اینترنت TD-LTE از طریق مودم‌هایی انجام می پذیرد که به صورت بی سیم فعالیت می کنند. این مودم‌ ها با استفاده از سیم کارت‌های درون خود به اینترنت متصل می شوند. سیم کارت‌های این دستگاه‌ها صرفا مخصوص همین استفاده هستند و قابلیت تماس و غیره را ندارند. در حال حاضر صرفاً دو شرکت به ارائه این اینترنت در ایران پرداخته اند. 

از جمله مزایای اینترنت TD-LTE عبارتند از:

• قابلیت جا به جایی در مکان‌های مختلف و ارائه خدمات (مهم ترین مزیت)
• سرعت بیشتر نسبت به انواع دیگر روش‌های اتصال به اینترنت
• قابلیت پیشتیبانی از اتصال بی سیم و با کابل
• قابلیت پشتیبانی از اتصال چندین دستگاه

نتیجه گیری

شاید به سختی بتوان در مورد انتخاب بهترین گزینه برای اتصال به اینترنت صحبت کرد. همان طور که مشاهده کردید روش‌های زیادی برای این موضوع وجود دارند که هر کدام از آنها مزایا و معیاب خاص خود را دارند و در نهایت هر کاربر میتواند نسبت به فعالیت و موقعیت خود از یکی از روش‌های مذکور استفاده کند. اما در حالت عادی بهترین گزینه، استفاده از ADSL‌ های خانگی با خرید بسته‌های به صرفه و اقتصادی است.

البته اگر از آن دسته از افرادی هستید که حاضر به پرداخت هزینه بیشتر در ازای کیفیت بالاتر هستید، اینترنت TD-LTE گزینه مناسبی برای شما است.

در این مقاله به انواع روش‌های اتصال به اینترنت پرداختیم و سعی شد تا در مورد هر روش، توضیحات کامل و جامعی را ارائه کنیم. امیدواریم این مقاله برای شما مفید بوده باشد.

منبع : نت ران