نت ران

اختلال شخصیت خودشیفته یا NPD چیست؟

NPD یک اختلال شخصیت از خوشه B  است. افراد مبتلا به این دسته اختلالات در مدیریت هیجانات خود مشکل دارند.NPD نام خود را از افسانه ای یونانی گرفته است که در آن شکارچی‌ای به نام نارسیسوس تصویر خود را در استخر آب می بیند و عاشق او (خود) می شود.فرد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته NPD خودپنداره ای ایده آل گرایانه و احساسی غیر واقعی از برتری خود دارد. این ویژگی ها می توانند نشان دهنده فقدان اعتماد به نفس و احساس عمیق ناامنی باشند که احتمالاً خود شخص از آنها آگاه نیست.

ویژگی های کلیدی اختلال شخصیت خودشیفته NPD در زیر آمده است:

نیاز به تحسین

 الگویی از خود بزرگ بینی

 فقدان همدلی با دیگران

تحقیقات نشان داده است که اختلال شخصیت خودشیفته NPD بر ۶.۲ درصد جمعیت شامل ۷.۷ درصد مردان و ۴.۷ درصد زنان تاثیر می گذارد.

علائم اختلال شخصیت خودشیفته

 شیوه ای که افراد مبتلا به NPD خود را در نظر می گیرند می تواند با تصویری که دیگران از آنها دارند کاملاً  متفاوت باشد.

مشخصه های این عارضه که احتمالاً برای دیگران قابل توجه هستند شامل موارد زیر است:

 اشتیاق به توجه و تحسین

داشتن عزت نفس شکننده و احساس ناامیدی زمانیکه تحسینی در کار نباشد

داشتن احساس برتری افراطی

 اغراق در روابط صمیمانه با دیگران مخصوصاً آنهایی که ثروتمند یا دارای موقعیت های ویژه هستند

 بیش بها دادن به دستاوردها و استعدادهای خود

بی ارزش کردن دستاوردهای دیگران

شیفتگی نسبت به موفقیت، قدرت، درخشش، زیبایی، کمال و عشق

اعتقاد به بی همتا بودن و اینکه تنها افراد خاصی آن ها را می فهمند

داشتن احساس استحقاق برای مثال برای دریافت رفتارهای ارفاق گونه

سود جستن از دیگران برای رسیدن به اهداف خود

ناتوانی یا بی میلی در شناسایی احساسات و نیازهای دیگران

داشتن احساس حسادت و اعتقاد به اینکه دیگران نسبت به آن ها حسود هستند

رفتار کردن به شیوه‌ای که برای دیگران مغرورانه و متکبرانه به نظر می‌آید

نشان دادن مسحورشدگی و بعد به سرعت آشفته یا خشمگین شدن

به فراوانی درباره دغدغه های خود صحبت کردن اما فقدان علاقه به دغدغه های دیگران

 پرخاشگری زمانی‌که با تهدیدی نسبت به ایگوی خود مواجه می شوند

سایر ویژگی ها که ممکن است ارتباط آشکار کمتری با خودشیفتگی داشته باشند شامل موارد زیر است:

احساس شرم، حقارت و پوچی در زمان ناامیدی

بی اشتیاق نسبت به امتحان کردن چیزهای جدید به دلیل ترس از شکست

مشکل در حفظ روابط

احساس بیگانگی و قطع ارتباط هیجانی با دیگران

موفقیت زیاد به دلیل اعتماد به نفس بیش از حد اما اختلالِ عملکرد در مواجهه با شکست یا انتقاد

سوءظن

 انزوای اجتماعی

 مشکل در تنظیم هیجانات

اختلالات دیگر مانند افسردگی و بی اشتهایی عصبی می توانند با اختلال شخصیت خودشیفته NPD همراه باشند.

تشخیص اختلال شخصیت خودشیفته (NPD)

ارزیابی یک روانپزشک می تواند کمک کننده باشد اما صراحتاً تشخیص اختلال شخصیت خودشیفته NPD چالش برانگیز است. اول اینکه چندین نوع از اختلالات شخصیت و ویژگی ها هستند که با یکدیگر همپوشانی دارند. همچنین فرد ممکن است همراه با NPD به عارضه های دیگر نیز مبتلا باشد.

به علاوه افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته NPD ممکن است متوجه نشوند که مشکلاتی که در زندگی شان وجود دارد از رفتار خودشان سرچشمه می گیرد و در مقابل آنها دیگران را سرزنش می کنند.

شخص مبتلا ممکن است به شدت به انتقادات یا توهین‌های ادراک شده حساس باشد و این شرایط را برای دیگرانی که می‌خواهند درباره رفتار آن ها و رنجی که از آن‌ها می‌برند صحبت کنند، دشوار می سازد.

برای تشخیص اختلال شخصیت خودشیفته NPD پزشک نیاز دارد تا حداقل پنج مورد از معیارهای ویرایش پنجم راهنمای تشخیصی آماری اختلالات روانی را که در زیر آمده است مشاهده کند:

احساس بزرگ نمایی شده از اهمیت خود

درگیری با خیالپردازی هایی از موفقیت های نامحدود، قدرت، درخشش، زیبایی یا عشق ایده آل

 باور فرد به اینکه بی همتا است و فقط توسط افراد یا سازمان های با وضعیت اجتماعی ویژه یا سرآمد فهمیده می شود یا فقط باید با آنها در ارتباط باشد

نیاز به تحسین زیاد

احساس استحقاق و انتظارات غیرمنطقی برای دریافت رفتارهای ارفاق گونه یا تمجید های بدون دلیل مطابق با انتظارات شان

گرایش به منفعت جویی از دیگران برای دستیابی به اهداف خود

فقدان همدلی و بی میلی به شناسایی یا به رسمیت شناختن احساسات و نیازهای دیگران

حسادت به دیگران و باور با این که دیگران به آنها حسادت می ورزند

رفتارها یا نگرش های خودخواهانه و متکبرانه

NPD یک اختلال طیفی است و علائم می‌توانند در دامنه‌ای از خفیف تا شدید وجود داشته باشند.

متخصصان همچنین دو نوع فرعی را برای این اختلال مطرح می‌کنند:

نوع فرعی خود بزرگ بین: با ویژگیهای خود بزرگ پنداری بیش از حد، پرخاشگری و جسارت

نوع فرعی آسیب پذیر: با ویژگی‌های حساسیت بیش از حد و دفاعی بودن

درمان اختلال شخصیت خودشیفته

هیچ علاج شناخته شده ای برای اختلال شخصیت خودشیفته NPD نیست، اما درمان می تواند کمک کند تا فرد بر مشکلات زیربنایی غلبه کند و برخی رفتارهای خود را تغییر دهد.

اگر اختلال شخصیت خودشیفته NPD همراه با یک اختلال دیگر مانند افسردگی یا اضطراب رخ دهد داروها گاهی می‌توانند کمک کننده باشند.

با این حال درمان عمده NPD روان درمانی است. روان درمانی می تواند به فرد یاری برساند تا :

علت پنهانی رفتار خود را بفهمد

هیجانات خود را به طور موثرتری مدیریت کند

بیاموزد که مسئولیت اعمال خود را بپذیرد

 یاد بگیرد تا روابط سالم تری برقرار کند

عزت نفس خود را بازیابی کند

انتظاراتش را از خود و دیگران متعادل کند

تاثیر رفتار خود را بر دیگران درک نماید

درمان شناختی رفتاری CBT، خانواده درمانی و گروه درمانی انواعی از روان درمانی هستند که می‌توانند موثر واقع شوند.

 هدف CBT شناسایی عقاید و رفتارهای آسیب‌زا و ناسالم و جایگزین کردن آنها با موارد مثبت و سالم است.

علل اختلال شخصیت خودشیفته

بااینکه علل اختلالات شخصیت روشن نیست، احتمالاً ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در آنها دخیل هستند.

برای مثال طی دوران کودکی موارد زیر ممکن است خطر ابتلای بعدی به اختلال شخصیت خودشیفته NPD را افزایش دهند:

پاداش دهی بیش از حد یا توجه و محبت افراطی

انتظارات زیاد و بیش از حد (از سوی والدین)

مراقبت غیرقابل پیش بینی یا غفلت

 تروما

سوء رفتار

طرد

استرس می‌تواند نشانگان اختلال شخصیت را تشدید کند.

عوارض اختلال شخصیت خودشیفته

خیلی از افراد دارای اختلال شخصیت خودشیفته NPD دچار یک عارضه سلامتی دیگر نیز هستند. این عارضه ها احتمالا شامل موارد زیر است:

سوء مصرف مواد یا الکل

افسردگی

 اختلال وحشت زدگی (پنیک)

 اختلال اضطراب اجتماعی

اختلال اضطراب فراگیر

دیگر اختلالات شخصیت

 بی اشتهایی عصبی

فرد دارای NPD ممکن است در معرض خطرات زیر نیز باشد:

مشکلات در روابط

مشکلاتی در کار یا محیط تحصیل

افکار یا رفتارهای خودکشی

همچنین ممکن است خطر عوارض قلبی عروقی وجود داشته باشد. بعضی تحقیقات نتیجه گرفته اند که مردان مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته NPD سطوح بیشتری از هورمون استرس به نام کورتیزول را در خون خود ترشح می کنند. این مسئله با خطر بالاتر ابتلا به مشکلات قلبی عروقی ارتباط دارد.

زندگی با اختلال شخصیت خودشیفته NPD می تواند برای افراد مبتلا و نزدیکان آنها چالش انگیز باشد، اما درمان و حمایت می تواند کیفیت زندگی این افراد و اطرافیان آن ها را بهبود بخشند.هر کسی که نسبت به ابتلا به NPD مشکوک است می تواند از ملاقات با یک روان درمانگر یا مرکز مشاوره نفع ببرد. راه های زیادی برای شناسایی یک درمانگر مناسب آنلاین وجود دارد، از جمله این ابزار از انجمن روانشناسی آمریکا

برای اطرافیان در هر رابطه ای با یک شخص مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته NPD نکات زیر می‌توانند مفید باشند:

یک شبکه حمایتی شامل اعضای خانواده و دوستان تشکیل دهید

علایق مستقل از طریق کار، فعالیت های داوطلبانه یا سرگرمی ها را دنبال کنید

از فنون سالم حل تعارض استفاده کنید

 سعی کنید زمانی که درباره چگونگی تاثیر رفتار فرد مبتلا بر خود صحبت می کنید آرامش خود را حفظ کنید

با یک گروه حمایتی مانند گروه مصون ماندن از خودشیفتگی در ارتباط باشید .

سرویس های مشاوره نیز برای افرادی که ترومایی را در رابطه با فرد مبتلا تجربه می‌کنند در دسترس هستند.